English

Italian

Bulgarian

Turkish

 

Άνθρωπος, Επιστήμη και Δύναμη

 

Τον περασμένο Αύγουστο, μετά από ένα ατύχημα, 33 ανθρακωρύχοι εγκλωβίστηκαν σε ένα ορυχείο χρυσού-χαλκού στο Σαν Χοσέ της Χιλής, μετά την κατάρρευση ενός υπόγειου τούνελ 700 μέτρα κάτω από την επιφάνεια της Γης. Για 19 ημέρες ήταν αγνοούμενοι, οπότε εντοπίστηκαν σ’ ένα καταφύγιο, όταν διανοίχθηκε μία οπή μέχρι εκεί. Από αυτό το άνοιγμα, οι εγκλωβισμένοι έστειλαν μήνυμα ότι ήταν όλοι καλά. Παρέμειναν εκεί για 69 ημέρες, όταν μία επιχείρηση διάσωσης τελείωσε με επιτυχία. Η ιστορία της Τεχνολογίας θα καταγράψει αυτήν την τεράστια προσπάθεια διάσωσης σαν μία μεγάλη επιτυχία.

Αν και το έργο της διάσωσής τους ήταν σχεδόν μοναδικό στην παγκόσμια ιστορία, υπάρχει μία άλλη διάσταση στην παγκόσμια ιστορία, που παρουσιάζει εξαιρετικό ενδιαφέρον. Πώς τα κατάφεραν αυτοί οι άνθρωποι; Πώς επέζησαν ξεπερνώντας τόσες πολλές δυσκολίες;

 

Είναι αλήθεια ότι απέδειξαν πως μία καλά οργανωμένη κοινωνία μπορεί να αναδείξει τις πολύτιμες αρετές του ανθρώπου.

Από τις πρώτες κιόλας μέρες οργάνωσαν τη ζωή τους με έναν εξαιρετικό τρόπο δημιουργώντας χώρους διαβίωσης αλλά και αναψυχής.

Μοίραζαν τη τροφή τους, ακολουθώντας ένα συγκεκριμένο διαιτολόγιο, που θα τους κρατούσε υγιείς και σε καλή φυσική κατάσταση, ώστε να χωρέσουν στην κάψουλα που θα τους απομάκρυνε από το καταφύγιο.

 

Οργανώθηκαν σε ομάδες εργασίας, μοιράζοντας τις αναγκαίες δουλειές (όπως η καθαριότητα), περνούσαν τακτικούς ιατρικούς ελέγχους ενώ φρόντιζαν για την ηρεμία τους.

Πρέπει να σημειωθεί ότι η συνεχής επαφή με τον έξω κόσμο ήταν μία μεγάλη ανακούφιση και μια ψυχολογική στήριξη γι αυτούς. Έτσι προμηθευόταν τρόφιμα, ιατρική βοήθεια, βιβλία, κ.ά. ενώ είχαν συχνές ζωντανές συνομιλίες με τις οικογένειές τους. Πολλοί από τους στενούς συγγενείς τους είχαν κατασκηνώσει σε μια πλαγιά λόφου κοντά στο ορυχείο, που ονομάστηκε Κατασκήνωση Ελπίδας, συμβάλλοντας με τον τρόπο τους στη διάσωση των εγκλωβισμένων. Και η ημέρα της άγρυπνης επιχείρησης έφτασε, αφού είχαν ρυθμιστεί όλες οι τεχνικές λεπτομέρειες.

Αλλά ποιος μπορούσε να φανταστεί ότι οι ανθρακωρύχοι που περίμεναν υπομονετικά αυτή τη μέρα, θα αντιμετώπιζαν ένα απροσδόκητο πρόβλημα; Να μαλώνουν και να διαπληκτίζονται! Για ποιο πράγμα; Όχι για το ποιος θα διασωθεί πρώτος, αλλά ποιος θα είναι ο τελευταίος! Ίσως αυτή να ήταν η σημαντικότερη στιγμή ολόκληρης της ιστορίας.

Αυτή η ιστορία ήταν η επιβεβαίωση των χειρότερων εφιαλτών μας! Η παρέμβαση του ανθρώπου στη φύση με σκοπό την εκμετάλλευση των πρώτων υλών εξελίχθηκε τελικά σε μια παγίδα γι αυτόν! Και ενώ όλοι ήμασταν έτοιμοι να μιλήσουμε γι άλλη μια φορά για την εκδίκηση της φύσης, έγινε το θαύμα! Η ανθρώπινη ψυχή θριάμβευσε! Η Κατασκήνωση Ελπίδα ήταν σαν ένας νέος Παράδεισος! Στην εποχή του ατομικισμού παρακολουθήσαμε μια προσπάθεια, που απέδειξε τη δύναμη της συναδελφικότητας και τις μεγάλες προοπτικές των ανθρώπινων κοινωνιών. Αυτή είναι η αληθινή ιστορία που συχνά, παραβλέπουμε, ξεχνάμε ή χάνουμε!