English

Thomas Alwa Edison urodził się 11 lutego 1847 roku w miasteczku Milan w Stanach Zjednoczonych. Edisonowie od wielu pokoleń byli buntownikami i uparcie chadzali własnymi drogami. Ojczyzną ich była Holandia, ale granice rodzinnego kraju były dla nich zbyt ciasne. Emigrowali do Kanady i osiedlili się w małej mieścinie Vienna. Ojciec Ala Samuel Edison, zakochał się w miejscowej nauczycielce i ożenił się z nią. Z powodów politycznych rodzice Thomasa musieli wyemigrować do Stanów Zjednoczonych. Pierwsze nauki Al pobierał u swojej matki, byłej nauczycielki. Uczył się ochoczo i szybko, ale znacznie więcej wiadomości zdobywał poza domem. Wszędzie go było pełno, wszystkim się interesował. Gdy Al. skończył 7 lat rodzice przeprowadzili się do Port Huron. Tam chłopiec zaczął chodzić do szkoły. Nie przykładał się zbytnio do książek i ustawicznie zadawał pytania. W klasie zamiast słuchać tego, co mówi nauczyciel, wolał rozmawiać z kolegami albo po prostu śnić z otwartymi oczyma. Nauczyciel nie dostrzegł jego zdolności i określił jako ,,pomylonego”,

jednocześnie stwierdzając, że szkoda czasu i zachodu na posyłanie go do szkoły.

Ta opinia bardzo rozłościła panią Edison. Poszła do nauczyciela z wielką awanturą i zabrała syna ze szkoły. Ponownie zajęła się jego edukacją. Thomas był wdzięczny matce za to, że wiedziała jak zaspokoić jego wielką żądzę wiedzy. Al. był bardzo przedsiębiorczym chłopcem. Jego pierwsze przedsięwzięcie handlowe oparte było na ogródku warzywnym za domem rodziców. Hodował jarzyny i sprzedawał je sąsiadom. Połowę zarobionych pieniędzy oddawał matce, a za resztę kupował książki i chemikalia do swoich doświadczeń.

Pierwszą pracę zaczął jako kolporter prasy codziennej. Podróżując pociągiem nie tylko sprzedawał z zyskiem gazety ale także przewoził jarzyny, którymi handlował oraz wykonywał doświadczenia chemiczne w wagonie bagażowym. W wieku 15 lat zaczął drukować własną gazetę Weekly Herald. Robił oczywiście wszystko sam, łącząc funkcje reportera, redaktora, zecera, wydawcy, kolportera, agenta ogłoszeniowego i sprzedawcy. Była to dwustronicowa gazetka wydawana w 400 egzemplarzach. Z pewnością była pierwszym i jedynym czasopismem drukowanym w pociągu. Odnotował to londyński The Times. Z tej okazji nazwisko Edisona znalazło się po raz pierwszy w prasie, nie licząc oczywiście jego własnej gazetki.

Młody Edison pracował przez kilka lat jako telegrafista w kilku towarzystwach kolejowych. Nabrał takiej wprawy, że stał się jednym z najszybszych telegrafistów w kraju, jednocześnie kontynuował swoje doświadczenia chemiczne. Korzystając z pomocy pewnego mechanika, Edison zbudował w małym warsztacie pracujący model pierwszego swego wynalazku, na który uzyskał patent – pierwszy patent na 2500 amerykańskich i zagranicznych patentów, stanowiących dorobek jego całego późniejszego życia. Była to maszyna do rejestrowania głosów, ułatwiająca i kontrolująca głosowanie w instytucjach parlamentarnych. W wieku 22 lat otrzymał posadę kierownika technicznego w Gold Indicator Company.

Niedługo potem udało mu się ulepszyć system telegraficzny przekazywania abonentom kursów złota na giełdzie, za co uzyskał czterdzieści tysięcy dolarów. W owych czasach była to ogromna suma . Po tym wynalazku nastąpił szereg innych i wkrótce Edison stał się człowiekiem sławnym i bogatym.

Nowe pomysły racjonalizatorskie i wynalazcze płynęły przez jego umysł nieprzerwaną strugą. Każdy pomysł poddawał próbom i skoro tylko wynik rokował jakieś nadzieje, wcielał go w życie. W pewnym okresie Edison pracował nad czterdziestoma pięcioma wynalazkami jednocześnie.

W wieku 24 lat ożenił się z Mary Stilwell. Jego oświadczyny były bardzo oryginalne – swojej ukochanej oświadczył się alfabetem Morse’a.

W Menlo Park, gdzie Edison przeprowadził się wraz z rodziną z Nowego Jorku powstało jego nowoczesne laboratorium prac badawczych a obok niego dom mieszkalny.

W 1877 roku Edison ukłuł się w palec. Owego dnia pracował nad maszyną do rejestrowania sygnałów telegraficznych i w pewnej chwili, nastawiając igłę mającą żłobić kreski i kropki na walcu woskowym, powiedział coś do swoich asystentów. I nagle igła drgnęła i ukłuła go w palec. To wydarzenie przyczyniło się do odkrycia fonografu. Dzięki tej maszynie nazwisko Edisona stało się sławne na cały świat. W prasie nadano mu tytuł „Czarodzieja z Menlo Park”.

Następne lata życia Edisona stanowiły długi łańcuch pomysłów, wynalazków, sukcesów i niepowodzeń. Nieustająca praca była jego żywiołem.

W ostatnich dziesięcioleciach swego życia Edison był już uosobioną legendą – cudotwórcą stulecia techniki. Zdobył on nie mniej niż 2500 patentów. Pracował nieomal do ostatniego dnia swojego życia, które zakończył 18 października 1931 roku w wieku 84 lat. Wraz z Edisonem skończyła się epoka wynalazców o szerokim zasięgu, zaczęła zaś – era specjalistów.

A oto kilka wynalazków Edisona, dzięki którym sławny jest do dziś:

Kinetoskop (1889 r.) Edisona wyświetlał na ekranie serię fotografii wykonanych na całym pasku filmu, sprawiając tym samym wrażenie ruchomych obrazków. Fotografie oglądano przez wizjer znajdujący się na górze urządzenia, które włączało się po wrzuceniu monety. Film trwał zaledwie 15 sekund

Telefon właściwie wynalazł Alexander Graham Bell, lecz dopiero Thomas udoskonalił go i uczynił urządzeniem praktycznym. Dzięki Edisonowi głos dzwoniącego było słychać o wiele dalej.

Edison skonstruował, opatentował i udoskonalił ponad 1000 wynalazków. Miedzy innymi: radioodbiornik, dyktafon, powielacz, akumulator; ulepszył aparat projekcyjny, kamerę filmową, telegraf i wiele innych.

Nadejdzie dzień, w którym energię pary przeobrazimy w energię elektryczną... Kilka fa-bryk elektryczności roz-rzuconych po wielkim mieście da nam dosyć prądu aby oświetlić każde mieszkanie i każdy zakład przemysłowy. Wystarczy wówczas pokręcenie śrubką, aby włączyć i wyłączyć światło w mieszkaniu. Światło elektryczne będzie biel-sze, bardziej stałe i bez-pieczniejsze od światła dostarczanego przez wszystkie typy znanych dotąd lamp. Nie będzie wydzielało przykrych odorów, nie będzie dymi-ło. Zdobędziemy w ten sposób najlepsze dla zdrowia oświetlenie, które nie osmali nam sufitów ani mebli” – Słowa te wypowiedział sam Thomas Alva Edison. Jak widać nie pomylił się.

Schemat ulepszonej lampy elektrycznej opatentowany przez Thomasa Edisona w Biurze Patentowym Stanów Zjednoczonych pod nr:214.636 w dniu 22 kwietnia 1879.

BIBLIOGRAFIA

• „Ludzie, którzy tworzyli przyszłość”, Egon Larsen.
• Grafika z zasobów Internetu.
• http://www.about.com

Konsultacja:

Mgr Piotr Sołtys.